Ana içeriğe atla




Nazëm Hikmet


Me të mendu ty

Me të mendu ty është gjë e bukur
Gjë shpresëdhënëse
Sikur të dëgjosh këngën më të bukur
Mirëpo, tani mua nuk po më mjafton shpresa
Unë tani dua të këndoj këngë, jo të dëgjoj më


Të dua ty


Të dua ty
Sikur e ha bukën e zhytur në kripë
Sikur pi ujë nëtëve kur zgjohesh në zjarr duke mbështëtur gojën në rubinëtë
Sikur e hapë kutinë e rëndë të postës, të pa përcaktuar, i shqëtësuar, i gëzuar, i dyshueshëm
Të dua ty
Sikur kalon detin për herë të parë më avion
Sikur ajo gjëja që brenda mëje lëvizë derisa Stambolli errësohet lehtas
Të dua ty
Sikur thua po jetojmë shumë shyqyr.



Vjeshta


Ditët vetëm se po shkurtohen
Shirat janë gati të fillojnë
Të kam pritë më derë të hapur
Përse u vonove kështu?

Në sofrën timë spec të gjelbër, krip e bukë
Në shtambë vera që ta kam ruajt ty
E kam pi deri në gjysmë duke të pritë ty në vetmi
Përse u vonove kështu?

Pemë e pjekura, në degë fuqishëm qëndrojnë
Do binin në tokë pa i vjelë
Po të vonoheshe edhe pak..


(përktheu nga turqishtja: Fatijona Bajraj)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Abdurrahim Karakoç A është e lehtë të harroj (Mihriban) Mos thuaj a është e lehtë të të harroj Do më harrosh Mihribanja ime Po sa të kesh djalë a vajzë Do më harrosh Mihribanja ime Koha shkrihet dalëngadalë Pema në degë gjithnjë nuk rri Shumë shkaqe të bëjnë të më harrosh Do të më harrosh Mihribanja ime Vitet në zemër strehohen E kujtimet ndryshken Kjo zemër e zjarrtë zbutet Do të më harrosh Mihribanja ime Gji ke thithur ditë e natë E ke harruar kur je rritur E pra, mu ashtu Do të më harrosh Mihribanja ime Ditët kalojnë, zvogëlohet dashuria Ndërron ngjyra e çdo gjëje Nëse sot jo, nesër mbase Do të më harrosh Mihribanja ime Kështu është rendi në këtë anije Të vjetrat   humben në të rejat Jo vetëm mua,   por edhe veten Do e harrosh Mihribanja ime Mihriban Zemra ime e çmendur   ishte lidhur për flokëve tu të verdha Nuk po zgjidhet, Mihriban Mos e pandeh vdekjen më të lehtë se ndarje...
Çu pej gafleti oj zemër, çu mos ba isjan Meno xhevapin që n'divan t'Hakkut ki me dhanë Çu pej gafleti oj zemër, çeli sytë e mrensisë Shiqajet mos ba, po dij shyqyr Perenisë Çu pej gafleti oj zemër, këqyr me sy t'bukunisë Hamd çoj Hakkut tan, që t'përkryeme t'ka jaratisë Çu pej gafleti oj zemër, prej derteve mos loto Çoji durt drejt madhnisë t'Tij, e pa nal ban dua Çu pej gafleti oj zemër, mos t'mungon ziqri n'guhen tane, e tovbe pa nal ba Jo veç ditën, po edhe natën, thuej me tanë xhanin tan, Ya Hakk, Elhamdulilah F.B
  Prapë tavaf kalldërmave t’vjetër kam ba E shtatë herë sillun jam Shtatë kat t'nefsit mytë i kam E prej nefsit jam pastru Tash edhe nji herë ma pastër, ma fort t'du A thu ti ej Jar, haxhin kabull, a ma ke ba Mahlasin haxhi i ashkut mu, a ma ke dha Prapë zjarrit tan i jam afru E shtatë herë sillun rreth jam Shtatë shybe t'aklit djegë i kam E teslim iu kam ba nurit Tan, oj sevda Oj sevda e kësaj fakires që ashike asht daima Daima me ashkun tanë jetën me e çu ka Prapë i shkela udhët me kalldërm E shtatë herë rreth ju rashë Shtatë herë tovbe bana Shtatë herë e prisha tovben sevdasë Sevdasë Tane e ashkut Tan Që si pervanen flaka e ashkut Flaka e mallit Tan shkrum e hi qenien teme po e ban... "Divani Evvel-Fatijoja Bajraj"