Ana içeriğe atla



Xhahit Sëtkë Tarënxhi



Nëse them që
Nëse them që nga kohët është një mbrëmje prilli
Erërat më freskuese nga ti po fryjnë
Në ty po e vëzhgoj detin më të katërtin
Në ty po e shoh malin më të qetin
Nga ti i kam këputë lulet që nuk vyshken
Në ty e kam drejtuar më të bereqetshmen tokë
Në ty e kam shijuar shumicën e pemëve
Nëse them që
Ti je e nevojshme sa ajri
E bekuar sa buka
E dashur sa uji
Je nga nimeti, nga nimeti je
Nëse them që..
Besomë mua e dashur besomë
Je hare në shtëpinë time e pranvere e kopshtit tim
Dhe në sofrën time je verë e vjetër
Më le që unë ta shpreh bukurinë tënde
Së bashku më erërat, lumenjtë e zogjtë
Një ditë pas ca ditësh
Nëse zërin tim nuk e vëren
Nga zëri i erërave, lumenjve e zogjve
Dije që unë  vdekur  kam
Por ti përsëri mos u mërzit, e qete rri
Në varr insekteve jua mësoj bukurinë tënde
Dhe pastaj
Kur zëri tim ta dëgjosh në kube të qiellit përsëri
Përkujtoje që është ditë e llogarisë
Kam rënë në mes e po të kërkoj ty



Po shkoj

Si një udhëtar në labirint në vetminë time
po tretëm
Si një erë bredhëse gjithnjë pas pasurive
po përhapem
I pa frikë mu si harabeli nga një ditë në tjetrën
po kaloj
Sikur i kam hapë të gjitha mëndafshet përsëri
duke i paluar po shkoj
Si një diell dimri unë robi i qejfit tim
po shkoj duke u parë
Nuk kam as vend të ditur, e as dikë të dashur
e përsëri po shkoj zvarrë.


përktheu nga turqishtja: Fatijona Bajraj)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Abdurrahim Karakoç A është e lehtë të harroj (Mihriban) Mos thuaj a është e lehtë të të harroj Do më harrosh Mihribanja ime Po sa të kesh djalë a vajzë Do më harrosh Mihribanja ime Koha shkrihet dalëngadalë Pema në degë gjithnjë nuk rri Shumë shkaqe të bëjnë të më harrosh Do të më harrosh Mihribanja ime Vitet në zemër strehohen E kujtimet ndryshken Kjo zemër e zjarrtë zbutet Do të më harrosh Mihribanja ime Gji ke thithur ditë e natë E ke harruar kur je rritur E pra, mu ashtu Do të më harrosh Mihribanja ime Ditët kalojnë, zvogëlohet dashuria Ndërron ngjyra e çdo gjëje Nëse sot jo, nesër mbase Do të më harrosh Mihribanja ime Kështu është rendi në këtë anije Të vjetrat   humben në të rejat Jo vetëm mua,   por edhe veten Do e harrosh Mihribanja ime Mihriban Zemra ime e çmendur   ishte lidhur për flokëve tu të verdha Nuk po zgjidhet, Mihriban Mos e pandeh vdekjen më të lehtë se ndarje...
Çu pej gafleti oj zemër, çu mos ba isjan Meno xhevapin që n'divan t'Hakkut ki me dhanë Çu pej gafleti oj zemër, çeli sytë e mrensisë Shiqajet mos ba, po dij shyqyr Perenisë Çu pej gafleti oj zemër, këqyr me sy t'bukunisë Hamd çoj Hakkut tan, që t'përkryeme t'ka jaratisë Çu pej gafleti oj zemër, prej derteve mos loto Çoji durt drejt madhnisë t'Tij, e pa nal ban dua Çu pej gafleti oj zemër, mos t'mungon ziqri n'guhen tane, e tovbe pa nal ba Jo veç ditën, po edhe natën, thuej me tanë xhanin tan, Ya Hakk, Elhamdulilah F.B
  Prapë tavaf kalldërmave t’vjetër kam ba E shtatë herë sillun jam Shtatë kat t'nefsit mytë i kam E prej nefsit jam pastru Tash edhe nji herë ma pastër, ma fort t'du A thu ti ej Jar, haxhin kabull, a ma ke ba Mahlasin haxhi i ashkut mu, a ma ke dha Prapë zjarrit tan i jam afru E shtatë herë sillun rreth jam Shtatë shybe t'aklit djegë i kam E teslim iu kam ba nurit Tan, oj sevda Oj sevda e kësaj fakires që ashike asht daima Daima me ashkun tanë jetën me e çu ka Prapë i shkela udhët me kalldërm E shtatë herë rreth ju rashë Shtatë herë tovbe bana Shtatë herë e prisha tovben sevdasë Sevdasë Tane e ashkut Tan Që si pervanen flaka e ashkut Flaka e mallit Tan shkrum e hi qenien teme po e ban... "Divani Evvel-Fatijoja Bajraj"