Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Hakan! Së pari shpëto nga lëvozhga jote!

  Hakan Menguç- Unë jam nej                    Nga turqishtja: Jonna                         Shb. Frymëzimi      Hakan! Së pari shpëto nga lëvozhga jote! Një ditë dëgjova një pjesë të nejit nga ustai. Më pas i thashë: “Mësuesi im, a do mundem një ditë edhe unë t’i bie nejit sikurse ju? A do mund të flas bukur sa ju? A do mund të jem kaq i qetë?”Ustai më shikoi dhe buzëqeshi, dhe më tha: “Natyrisht që mund të bëhesh, mirëpo së pari shpëto nga lëvozhga jote.” Nuk e pata kuptuar çfarë donte të thoshte, mirëpo më pëlqente kur dëgjoja se edhe unë ishte e mundur t’ia arrija. Më pyeti se a e di rrugëtimin e nejit duke filluar nga kallamishtja.  A je bërëkureshtar ndonjëherë për kallamin në kallamishte, se nëpër cilat faza kalon? Ustai i bënte vetë nejat që iu binte. E hapte nejin e vet me thëniet e nejzenëve. Nejzenët nuk e thonë fjalënme ba nej po me hap ...
En son yayınlar

ABDURRAHIM KARAKOÇ

Abdurrahim Karakoç, erdhi në jetë më 7 prill të vitit 1933 në Kahramanmarash, në nënprefekturën e Ekinözü. Poezinë e njohu qysh në moshë të vogël pasi që edhe i ati edhe gjyshi i tij ishin poet. Ümmet Karakoç ishte babai i tij, i cili merrej me bujqësi, dhe gjithashtu ai shkroi poezi në stilin e poetëve popullor me metër rrokës (hece vezne), ndërsa nëna e tij është znj. Fatime. Karakoç nuk pati mundësi ta vazhdonte shkollimin pas shkollës fillore. Ai punoi për një kohë si marangoz dhe fermer në fshatin e tij. Punoi në komunën Ekinözü më 1958 si një llogaritar. Ai vazhdoi detyrën e tij deri sa doli në pension në mars 1981. Pastaj u vendos në Ankara. Këtu ai, përveç shkrimit të poezisë, punoi edhe si kolumnist në disa gazeta dhe revista. Vdiq më 7 qershor 2012 dhe u varros në Varrezat Bağlum në Ankara. Poezi filloi të shkruaj në vitin 1948. Në vitin 1953 poeti kishte shkuar në ushtri dhe ishte kthyer me një valixhe përplot me poezi që kishte shkruar përgjatë qëndrimit atje. Në vitin 1954...

Ani (qytet antik)

 Ani (qytet antik) Gjendet në juglindje të qytetit të Kars. Ani u regjistrua në UNESCO në vitin 2016. Qyteti daton qysh në shekullin e 6 –të si një vend i fortifikuar që i përket krerëve armenë të fisit Gamsaraga. Midis viteve 961 dhe 1045 ishte kryeqyteti i sundimtarëve armenë të Dinastisë Pakraduni. Qyteti mbeti nën sundimin bizantin deri në 1064 dhe më pas është marrë nga selxhukët. Qyteti antik brenda vetes strehon disa vepra të arkitekturës islame nga shekujt 11-12. Xhamia Ebu'l Manuçehr  është vepra më e rëndësishme islame në Ani, e cila u ndërtua në vitin 1072 nga Manuçehr. Shumë nga veprat e krishtera në Ani janë ndërtuar ose riparuar gjatë kësaj periudhe. Ani u dëmtua rëndë në tërmetin e vitit 1319, pastaj u okupua nga Timuri i cili i solli shkatërrimin qytetit. Pavarësisht kësaj jetesa vazhdohej në qytet derisa u braktis plotësisht në luftën osmano-persiane të vitit 1535. Rajoni i cili u pushtua nga rusët në Luftën Osmane-Ruse të vitit 1877-78, u mor nga...
          Çu prej gafleti oj zemer Çu prej gafleti, oj zemër, çu mos ba isjan Meno xhevapin që n'divan t'Hakkut ki me dhanë Çu prej gafleti, oj zemër, çeli syte e mrendise Shiqajet mos ba, po diji shyqyr Perenisë Çu prej gafleti, oj zemër, këqyr me sy t'bukunisë Hamd çoji Hakkut tan, që t'përkryne t'ka jaratise Çu prej gafleti, oj zemër, prej derteve mos loto Çoji durtë drejt madhnisë t'Tij, e pa nal banë dua Çu prej gafleti oj و-Vahide , mos t'mungon ziqri n'guhën tane, e tovbe pa nal ba Jo veç ditën po edhe natën, thuej me tanë xhanin tan, ja Hakk Elhamdulilah "Divani Evvel" Fatijona Bajraj 
          Ngoje zemrën teme që kjanë Ngoji rënkimet e mia n'mes të natës Lagu n'lotët e mi ma të rreptë se shiu Sarhosh banu me gotën tem t'metun bosh Hmm... mej, zatën asht ashku jot Ej, jar! Jar, që je zjermi jem, në t'cilin zhuritun jam Ej, jar! Jar, që je deti jem, në t'cilin fundosun thellë jam Ej, jar! Jar, që je drandofillja jem, me therrat e t'cilës gjakosun jam Ej, jar! Jar, që je helmi jem i ambël, me t'cilin helmu jam Ej, jar që je ashku, n'udhën e t'cilit, vetën fli kam ba Për t'cilin s'kam dit' mu lodhë tuj prit' Për t'cilin s'kam mujt mu shu si qiri i shpresës Si pafunsia për t'cilin s'mujta m’u harxhu , Ngoji n'bunar t'pafun pëshperitjet e mia, që i pëshpërita me dashtuni "Divani Evvel" F.B  
            Me pas sabrin e pishës Që katër stinëve ju banë ballë A thu, halin qysh e kishim pas? A thu, udha ku na kish dalë? Me pas sabrin e pishës E me duru si ajo n'borë e n'shi A thu, nefsin qysh e kishim pas? A kishim me dal galib n'fund t'udhës na ndaj tij Me pas sabrin e pishës Acarit edhe dillit fort me i qëndru A thu, n'cilat makame mrri kishim A thu, n'fund, udha neve na kish gzu Me pas kanë si pisha e fortë N'sabër, ashk e imtihan A thu n'ahiret Afër kujt kishim me kanë "Divani Evvel" Fatijona Bajraj
            Nji mbas nji kadeh po pi Nji mbas nji kadeh po pi Mest po bahna për ashk t'Tij Për ashk t'Hakkut Baki Kadeh kadeh due me pi N'mejhane t'ashkut kam ra Rrokulli tjetër s'du me pa Du me nejt daima n'ta Si ashike e Hakkut Daima Meji i ashkut venat mbush m'i ka Edhe xhanin mest ma ka ba Sarhosh i Hakkut gjithnji ka me ka Ndaq m'queni xhahil ndaq evlija Kadeh kadeh mej du me pi Me pi për ashkun ilahi Edhe xhanin me e ba fli Veç për ashkun ilahi                                                             "Divani Evvel" Fatijona Bajraj